Bir bakıma eskiye özlemin adı.
Bir bakıma bugüne denk düşmeyen,
Hep eskiye ait olan güzelliklerin,
O dilden düşmeyen muhayyel zamanın.
Ardında bir ansiklopedi karıştırır gibi.
İçine düşüyorsam hakikatlerin,
Ben bu devrin adamı değilim.

Tüccar gibi, eski zamanları alamıyorsam.
Ve bugünde de Kârda değilsem.
Ziyansa aldığım nefes bile.
Asabi oluyorsam eski zamanlardan düşen bir kelimeye.
Sırf anlamını bilmiyorum diye.
Ben eski devre de ait değilim.

Sahi kimim ben,
Utanç duvarı çehremde gördüğüm tablo.
Okuduğum kitaplardaki yapay hakikatler.
Bir bir geçiyorlar süzgecinden zihnimin.
Bir Yakup titremesi içinde,
Ah diye iç geçiriyorum.
Güvendiğim dağlara karlar yağarken.
Ben yalnızca seyirci kalıyorum.
Anladım ki.
Ben ne geçmiş ne de gelecek bir devre aitim.
Kimliği meçhul bir âdemim.