MEVLAM
Kulu o ağlatır o sevindirir
Nahoş edenleri hoş etmez mevlam Bahar gelir türlü donlar giydirir Dağları dört mevsim kış etmez mevlam Kervan yola çıkmaz göç düzmeyince Dilber güzel olmaz göz süzmeyince Doğru yoldan çıkıp kul azmayınca Onu yere serip tuş etmez mevlam Farkında değilsin insanlık nerde Gözüne çekmişsin bir siyah perde Yerinde saydıkça durduğun yerde İkiyi dört dördü beş etmez mevlam Kapkara geceye beyaz dedikçe Büyümez kalırsın böyle güdükçe Fakir fukaranın hakkın yedikçe Yat kalk dua eyle işitmez mevlam Ne korkarsın haktan ne utanırsın Çekmedin çileyi nerden tanırsın Hırkayı giyince uçtum sanırsın Yoza kanat verip kuş etmez mevlam İsterse lal eder dilin dedirmez Dert verir ve lakin seni öldürmez Haramı bol verir rahat yedirmez Kurulmuş sofrayı aş etmez mevlam Hep böyle kalamaz döner bu devran Metin ol yıkılma doğrul ve davran Eyüp ol sabır et etme feveran Her dem ağlayanı baş etmez mevlam Çok şükür yoksa da mülküm tapumda Alacak bekleyen yoktur kapımda Ben bir vaaz verdim kendi çapımda Amel defterimi boş etmez mevlam Z İ Y A A C A R 25.12.2017/KONYA |