UNUTMADIK...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın BUGÜN BİR KANALIMIZDA YAYINLANAN HABERDE 99 DEPREMİNİ VE GÖRÜNTÜLERİNİ GÖRDÜM VE O GÜNLERE GERİ DÖNDÜM...DUYGULARIMI İFADE ETMEK İSTEDİM AMA YOĞUNLAŞAMADIM...ANLATILMAYACAK BİR YOĞUNLUK SANIRIM..ALLAH BİR DAHA KİMSELERE YAŞATMASIN İNŞALLAH. SAYGILARIMLA...
O gün bambaşkaydı
Anlatılmaz yaşanır cinsten… Aslında olacaktan habersiz ne kadarda mutluydu Anne çocuğunu öperken… Kimilerine malum mu oldu ne Vedasal sözler döküldü dillerden Düşünmeden… Amaçsız… Ve zamansız… O gün bambaşkaydı Anlatılmaz yaşanır cinsten Ayrımlar kalkmıştı ortadan Denizler mi gökten yağıyordu, yoksa Gökler mi denize akıyordu? Neydi bu ateş topu, bu fırtınamsı mahşer Sesleri tutamadık, düğümlendi… Dolandı Ağına bizleri de sardı… Kimi yarı çıplak, kimi donuk bakışlı… O an hayatta olmak mı hayatiydi Hayatım dediklerinin olmaması mıydı yanında… Günlerce süren umut muydu acı veren Yıllar geçip kaybını bulamamak mıydı umutsuzluk? 45 saniyede kaybolan bir şehirdi… Bir şehir içinde binlerce insan… Geride kalanların enkazlara gömdüğü anılar Mutlu yarınlardı… Yeniden döndük hayata… Seni bekliyoruz hayat… Iskaladığın duraklardan… Seni umuyoruz… |
şiirin sonu güzeldi,umutluydu.şiirin hepsi yazım olarak güzeldi ama his olarak sonu çok güzeldi..
sevgiler yüreğine:)