Kendimle geçinemiyorum
Kendimle geçinemiyorum
Ne zaman kessem kıyısından köşesinden kendimi Bıçağın en kör tarafı denk gelir Gerdikçe gerer konuşmak, sonra suratım asılır Düşerim düşlere, ses kalabalığında Kuşlar üşüşür didiklemeye Yazmak konuşma hasretimi biraz gidermek ihtiyacı Yazma esiri oldum Bir ses bir söz Kendimle Merakım meraklıların merakına hiç benzemez Sorumda sorularına tabi Bu güne kadar hiçbir sorumun cevabını alamadım Hep ben cevap veriyorum Bir bakıştan fazlası gelmiyor cevabi Gerçekten bu yerde bu diyarda mı yaşıyorum Kim buralı kim nereli Sanırım gözlerim de artık net göremiyor Ve işitme kaybım da arttı Bu hal ne hal, bilmiyorum Bunama gel gitleri Kendimi testlere soktum bazen şu öz eleştiri dedikleri Herkesle iyi geçiniyorum sorun sıkıntı yok Buldum galiba Ben kendimle geçinemiyorum Bazen İlyas salman gelir aklıma hababamdan Oğlum silah mı dayıyorlar ensene yazma Gül bahçe solar Gülüyorum Başka dünyaların insanlarının hayallerine dalıyorum Bize benzerler mi acaba Aynıysa boşuna gezegen arası yolculuğa çıkmayım Benim kurduğum bir dünya var da Orda bir ben varım Kendimle kavga edip duruyorum Ayıran yok birader Ahmet Coşkun |