YALNIZ İKİ KARANFİLŞiirin hikayesini görmek için tıklayın [ kBunu sana yazdım:
Ankara’da yağmurun altında o kadar yolu benim için yürüdüğün için:) Gecenin bir vakti nette beni görüp "sen hiç benim olmadın ki" dediğin için:) Aklıma durduk yerde şiir yazma fikrini soktuğun için:) Yukarıdaki yazı eminim yerini bulacaktır. Ankara’da elleri iki yalnız karanfil ve gözleri mahur beste olan adam’a ithafımdır.
Gece uzundu
Uzadıkça saçları kararıyordu ay Karanfil mevsimi geçiyordu sokaktan Yıldızlarını tarıyordu usul usul Uzun saçlarına bakıyordu gökyüzü Yağmur yağdı ardından İnce sızıydı yalnızlık Mahmur bir sabaha uyandım sonra Mahur bestelendi gözlerini eğen bakışın Karanfil kokusu saçıldı sokağa Yalnız iki karanfildi ellerin Çığlık çığlık özgürlüktün kaldırımda Sen hiç benim olmadın ki Başımı dayasam omzuna ağlardın belki Sönerdi ellerinin karanfil rengi Dayanamam, sırrını verir dilim Dökülür kaldırımdan yarım kalan şiirim Yağmur yağar ardından Sen ardına bakmadan yalnız yürürsün sokak arası yokuştan Uzar gece, yol uzar yürüdükçe Bir sahil kentine ben düşerim Her An/kara geceye sen Sahilde yorulurken benim düşlerim Aklına gelir mi yarım kalan şiirim Dur anlatma sokakları bana Sağ yanımdan ayrılık geçiyor Soluklanıyor yoldan gelen yorgun hasretin Oysa sana bakan Yalnız iki karanfildi gözlerim. |
bütün şiirlerini göz attım çok güzel
amma puan yok hiç birinde ilgimi çekti içerledim
madem yorum var hediyesizde gelinmezki şaka bir yana güzel kalemin daim olsun
selamlar hemşeri sayılırız ben aydınlıyım
YahyaSEVİM tarafından 3/25/2010 4:17:01 PM zamanında düzenlenmiştir.