SEN YETER Kİ GEL
Kışlar çabuk boy veriyor doğuda
Toprağa düşen gün ışığı mültecidir Bilirsin, sınır kasabaları inatçı bir sessizliktir Ruhumun içinden sensizlikler geçiyor Aklımı, tenimi zorluyor yalnızlığın Kışlar büyüyor avuçlarımda Belki ben de mülteciyim bu sevdaya Tenin gemilerimi bağladığım kalabalık rıhtım Ellerin göçebe kuşların göç telaşında Yorgunluğuna sarılıp kalıyor uykusuzluğum Bir patikadan yürür yatakta ruhum Aç gözlerini ve bak bana Ölümlü bedenimi sunağına bırakırken Kutsal bir mavilikle giriver koynuma Usanmadan seni biriktiriyor hasretin Suretin çiziliyor evimin duvarlarına Ben beklerim sen yeter ki gel Seni müjdelesin mevsim çiçekleri Kışlar göğsünde açtırsın kardelenleri Göğsümde yerin hazır Sen yeter ki gel |
Göğsümde yerin hazır
Sen yeter ki gel
Senin kadar cesursa yüreği açar kardelenler
tebrikler sevgiyle