Sis bulutu sarmalamış memleketimi
Sis bulutu sarmalamış memleketimi,
Üstelik sokaklar yapyalnız... Gidecek kimseler bile varamamış özlemlerine, Ferine gurbet çökmüş buğulu gözlerde... Kim bilir kaç ağaç ıslanacak çiğ damlalarıyla, Ya da kaç duvar sırtını dönecek öksüz çocuğa, Memleketim buğulu bakıyor ıssız sokaklara, Özlenen gözler yine mi dalacak mevsim bahara... Kentin aydınlığı bile görünmez oldu, Yitik umutlar misali düş/ten yok oldu, Mavi kabullenir elbet ayazın kızgın odunu Geçen mevsimler de haklı ve zaten yorgundu... Aybüke |