Geri sarilmaz.
Hayat verdi Rabb’im.
Bir de mide. Dünya’yı yedin be ! Çene verdi Rabb’im İki laf edecektin Bıktırdın be ! Dil verdi Doladın. El verdi çaldın. Komşu verdi, güldün. Gölge verdi, kaldın. Güneş verdi,soldun. Mekan verdi,beğenmedin. Zaman verdi,harcadın Diş verdi kurcadın. Kalça verdi kıvırdın. Oğulu anadan ayırdın. Oynadın her düğünde. Çevirdin başını fakir gördüğünde. Sus dedik,ağladın beşikte. Fare gibisin her eşikte. Etli,sütlü,tatlı hep senin. Gördük ki kocamış bedenin. Haberin yok heceden. Hayat bitti geceden. Emir gelince yüceden. Selan okunur hocadan Eşden dosttan birkaç salevat. Kimden gelecek sana şefaat ? Toprak seni sarar mı,sıkar mı ? Bilinmez. Hayat film değil ki; geri sarılmaz. Orhan Semiz (Karacan) |