Yaprak
Şimdi,
Bütün yalnızlıkları topladım göğsüme. Acıyı bana sorma hiç ! Bütün şiirlerimi yazdım içine. Küf gibi dağıldım. Sonrasında ezildim ayaklarının dibinde. Ben kimseyi Böyle delik deşik sevmedim ki, Gidişinle çıplak kaldım. Yapraksız bir ağaç düşün. Üşüyorum, Kuruyorum, Soluyorum, İşte öyle... Özge Özgen |
mutlu akşamlar dilerim dost şair