Ölürsem BirgünGeçecek elbette bir bir yıllarım Eskiyipte tenim tutmaz ellerim Bükülür belimde, dönmez dillerim Hep böyle kalırım sandı dersiniz Ömrünü harcadı boşu boşuna Haramı katmadı ekmek aşına Gelmeyen kalmadı onun başına Züleyhayı bile andı dersiniz Aşkın kitabının yazarı oldu Sevdası yüzünden aniden soldu Ermedi murada kursakta kaldı Sabırla ateşte yandı dersiniz Sevgi insanıydı halden anlardı Kimin derdi varsa orda dinlerdi Evlat hasretiyle o hep inlerdi Yıllarca umuda kandı dersiniz Çıkınca bedenden o son nefesi Beden teneşirde yundu dersiniz Gözünde kalsada dünya hevesi Ölünce dertleri ondu dersiniz Ağlarken annesi ciğer dağladı Sarılıp kefene kondu dersiniz İnledi ortalık dostlar ağladı Sonra musallaya kondu dersiniz Sevda Doğan Karakaş |
Kalemin susmasın
_______________________________Selamlar