27
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2739
Okunma

gri kentin göğüs kafesinden havalanıyor dirvana
dilim buruk karayemiş
yüzümün sahrasında acılar mimoza
sırtımda zigana
hayatın köhne köprüsünden
pür melâl geçiyorum
avucumda saklı hüzün buğusu
kara denize vira diyor gemim
haylaz rüzgar sinsice
kokunu çalıyor benden
yok(ol)uşlara tırmanıyor yitik öznelerim
unutuşlara kapanırken göğün kapısı
süzülüyor diri bir nehir yüzümün haritasından
iki büklüm acılarla kıvranan bir gölge
gömülüyor hıçkırıklara
yargısız infazla
kurşuna diziliyor aşk
yarım kalan yüreğim
yarım kalan kentin meydanında…
(oysa ki ilaç değil zaman sızıydı ruhumda)
AA