Ben hep Türkçe ağlarım
Siz yürüyün ser sefil dünün anısına
Yürüyün kör, sağır, dilsiz ruhlar
Beş vakit korkuyla doluşun avlulara
Sürgün kürt Süreya bilmiyor
Bilmiyor ki yaralarım Kürtçe kanıyor

Analar ki hep Kürtçe ç’ağlayandı
Boğazımda dikenli tel örgü
Dilim ki Türkçeye tutsak
Aşk sınırında üç öğün artçı koku
Yanar onca ağıt kürt mezarlarında
Bilmiyor dilim, bilemiyor Pülümürlü cemal

Don biçtiğim tarih unutkan
Us’umu hangi arı dil tarumarda
Hadi harfleri dansa kaldıralım
Kurşuni gecede azadi seslerle
Bir ihtimal daha var gayri
Kürt’ün yoksul haliyiz vesselam

Demliğinden kaçakçı süzer güneşin
Mezra süpüren şerhli dilim
Korkular ki dizleri b’ağlayan tütsü
Söz çatlatır ketum gözlerle
Sandalyede yüzü sanık kürt mivan
Külleri savurur Türkçenin coğrafyaya