47
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
5082
Okunma

Kahramanlık şiirde!
İşte sevgilim, uzun bir şiir sana
İçinde yeşilin her tonundan bir elma
Örf’ü ilk koparılışında başladı
Cennetin bahçesinde masum bir meyveydi ya!
Şarabı da yapıldı, rakısı da
Masala da girdi, günaha da
Satırlara ilişmiş elmalar göreceksin şimdi…
Cennette her mevsim/ hani gözlerim gibi iki yeşil yanaşma…
Ya da gözlerin gibi/ gözleri Nûn sevgili!
Kahramanlık; yeşilde
Yeşilinin en koyusundan
Çerçeveli tapınaklar inşaa ettim
Ve sen baktıkça tazelendi evren
Bir dulun entarisini çıkarır gibi
Soydu geceyi gözlerin yastan
İki zümrüt göl misali, altında kaşlarının
Bakışında, gözünün bebeğinde / Rengi değişiyor elmanın
Kahramanlık; dil’de
Şiirleri tilavet içinde okuyan sevgili
Bu nakaratı bozuk âlemde
Susma! Ses ver her dizeye
Uzat uzata bildiğince
Yetmezse Yakut’ça söyle
Çözelim kökünü dilin, ses ünlesin!
Ve öp şiiri
Sonra da beni öp/ lavlar püskürten ağzınla öp
Varsın günaha girelim, günahı boynuma aşkın
Dişlerinin arasında, ısırdığın her lokmada/ Tadı değişiyor elmanın
Kahramanlık; öğrenebilmekte
Ömür bağışlıyoruz börtü böceğe
Kuru dala, en kıymetsiz ota
Değer biçiyoruz, taşa, toprağa, tek bir tohuma
Masalları, falları çoktan unuttuk
Kaldı ki kehaneti kendi küfrü kahvenin
Ateşten kıymetliymiş kül olmak
Her babasız çocuk Zeus’tan değilmiş
Sevdikçe büyürmüş yürek
Biz de bilgeliğe ulaştık severek
Doğruyu bulduk, içinde yüzerken onca yalanın
Senin yanında, avuçlarının arasında/ Adı değişiyor elmanın
Kahramanlık; öğretebilmekte
Bizden izinsiz kimse sevdalanmıyor
Yoksa cinayet çıkacak, vuracaklar aşkı biliyoruz
Korkmadan atsın yürekler diye
Sevmenin şiir’ce mealini açıklıyoruz
Romence oynanıp, Ulahça söylenen
Türkçe evlenip, Kürtçe sevişilen yerlere
Bakire kızlar imge ayıklıyor
Ürkek sekiyor bakışları
Merasimle uzuyor saçları
Günün kızgın kasnağına sevgi dokuyoruz
Kilimin desenine, tasın bakırına işliyoruz
Artık kimse kızını vurmuyor, yanmıyor yüreği anaların
Sandığın içinde, gelinin telinde ve senin ellerinde/ Şekli değişiyor elmanın
Kahramanlık; insan olmakta
İnsan; tek başına bir hiç, derin bir ıssızlıktır bencilse
İnsan; hainse, tek başına melodram, içine çekiliştir durmadan
Aşk, kırılabilir tek şeydir
Aynı zamanda onarandır
Eğer; kalırsak aşk-ta sevgili
Öğretebilirsek daha çok sevmeleri
Belki de kırılmayacak yerkabuğu, son bulacak kuraklık
İşlemeyecek namlusu silahların
Belki de kimse ölmeyecek
Bozulacak oyunu Mervan’ın
Irkçılık, savaş, bitecek belki…
Ve biz sevdikçe sevgilim
Hele bir de sen sevince
Dağlarda, çöllerde/ Nemrut’un eteğinde
Burnumuzun dibinde
Çaresiz insanların gözünde; tek bir sözünle/ Yasası değişiyor elmanın
Kahramanlık; doğrulukta
Yanlış yapsaydık, durmasaydık sözümüzde
Bu şiirler olmazdı böyle
Midesi bulanırdı kalemin
Sarı safran kusardı sayfalar
Oysa saldırmadık/ Vurmadık kimseyi
Ne kuşları yaraladık, ne analarını üzdük
Olduğumuz her yerde şaha kalktı çatılar
Lakin viran eylemedik, kırılmadı kapılar
Sadece sevdik, kahramanca sevdik
Yunus’tan örnek alıp; doğru bildik, doğru kaldık
Ve sevgili
En izbe yerde, her bir köşede
Bataklıkta, çöplükte
Senin elinde, senin dilinde
Yüreğinin ta orta yerinde/ Huyu değişiyor elmanın
s.iren/2008
5.0
100% (3)