Sonu Derman
Zaman kudurmuştu sanki
Önüne gelen tüm doğruları tek tek yaralıyor, öldürüyordu... Yanlış demek cezaydı sanki, Yahut itirazı yahut sitemi, Önüne gelen tüm doğruları toprağına yutuyordu... Kim bilir zaman aslında savunuyordu, Kim bilir pençelerini yüzüme, gözüme savurması, kanatmasi bundandı... Zaman yaraladığı gibi sarmasını da iyi biliyordu, Bitkin yorgunluğu avuçlarıma, mutlulukla sunuyordu... Adı Zaman, Sonu derman, Bekler işte sabırlı olan... Aybüke — |