Gelmedin
Sıralanan dağlar boyunca uzandı gözlerim
Oysa uzaklığa yanan kalbim kadar yakınındaydım Bakışlarına hasret bir rüyada umuda sarılır gibi Yokluğunu boğazlayan bir sevda ile Gelmeni bekledim Gelmedin Çırpınışlarıma kızdığım sıralarda bile yollarını aradı gözlerim Oysa baktığın yere konacak kadar yakınındaydım Sesin fısıldansa dudaklarından Yollarına düşerim hisseder gibi Bu gafil hiçliği yok edecek bir sabır ile Gelmeni bekledim Gelmedin Kor ateş olurken yüreğim Yüreğime merhamet etmedin Rahmete erdirecek kadar aktı gözlerimden yaşlar Dindirmedin Giderken ağlamayışına yandıysa da yüreğim Yine de gelmeni bekledim Gelmedin Bir buğu vardı aramızda Sevdamız siler dedim sabretmedin Kurşuna dizdin kelimelerce kalbimi Sevaba girip gülüşünle acılarımı dindirmedin Vefasızlık edip gidişinle parçaladıysan da kalbimi Bir mumun alevi kadar bile aydınlanır karanlığın diye gelmeni bekledim Gelmedin Her şeye rağmen her an kalbini aradı gözlerim Oysa kalbimin sen oluşu kadar yakınındaydım Şeytani soğukluğunu duam ile siler gibi Bu rezil sessizliği bitirecek bir affedişle Gelmeni bekledim Gelmedin Unutup bütün geçmişi tüm bu yokluğuna rağmen Gözlerini aradı gözlerim Oysa gözyaşlarıma uzanabileceğin kadar yakınındaydım Yıkılmışlık uçurumuna düşürdün aşka düşürür gibi Bu kahrolası ayrılığı bitirebilecek bir aşk ile Gelmeni bekledim Gelmedin |
Kalemin susmasın...