‘pavlodara gecikmiş veda’Söylenir mi hala “vedaların yasaklandığı apartmanlarda” duvara sabitlenmiş radyo kutularından şarkılar “Ah Katyoşa” Zamanın donduğu duvarlarda hasret müsellem Siyah beyaz resimler köşede bir piyano kulağımda hala çınlayan şarkısı billur sesiyle kadının söylediği ; “gözümün karası" Vefanın resmini çekik gözlerinde yakaladığım temsili anne tabure üstünde içtiğim sütlü çaylar ve ahududu reçeli anladım ki sevgi yüreğe gömülü hazine Ah Pavlodar göz seli olup son kez akmaz mısın ? bir İrtiş görkemiyle tozlu anılarımın üzerine elveda ürkekliğimi gizlediğim tramvay izbeleri donmuş camlara avuç içimle yaptığım şekiller ve durağı kaçırma riski elveda suskularım , boran öyküleri hicranım steplerin yalnızlığı kadar eski ey gençliğimi , biraz asiliğimi bolca kırgınlığımı bürudetine emanet ettiğim kent soğuğun annesi,ayazın prensesi dilimde sana dair ne türküler bestelenir bir bilsen bir bilsen sen de ağlarsın , irtişin kıyısında kendi kıyında gel seninle anlaşalım , ben susayım biraz sen ikimizin yerine ağla Pavlodar elveda.. farzımuhal Gözümün karası m.youtube.com/watch?v=xQMsrXWJgoc Katyoşa m.youtube.com/watch?v=uzCleIHK2lU |