GECE + CİNNET
Gökkuşağındanmı çalsam yalan renkleri.
Sürsemmi kurumuş çatlak topraklara..? Umut diye salsam kelebekleri, damarlarıma sinmiş sevgi ahenkleri.. Küskünüm geceye, birikmiş acıların içinde yamalı bir hayat/ cılız bir beden.. Ezik yürekte yalnızlık; göründüğü gibi masum kalmadı. Cinnete dönüştü gece sokaklar boyunca dolaştım korkmadan.! Bir ben görüyordum beni çünkü Ve o savaştı Yaşamla ölüm arasında dolaştı kavgasında inatçıydı Sersefil bir kedi gibi Kaldı ıslanmış yağmurda sırılsıklam geceye inat dikiliyordu, tıpkı bir direk gibi ; ağzında küfürden sözler , savurdu kimsesiz boş sokaklara.! Sesini duyan olmadı. Ne de anlayan .! Titredi ayazında gecenin kök saldı toprağa , ve ruhum akıp gitti Sırılsıklam yağmurda .. |