Onu...
Bir ömür saklarsın
Bir gün yaşamak için ümit taşırsın

Sırdır
Kimseye anlatmazsın
Her geçen yılda hüznüyle kalırsın

Ne oldu
Ve nasıl seni içine aldı
En zayıf anında sinende iz bıraktı

Özlem
Beklenti, ümit, arzu, heves
Sanki hepsi bir aradaydı bırakmadı

İçine
Sessizce bir sevinç kattı
Serinlik yaşattı, umuda kapı araladı

Fakat
Şartlar, tercihler başkaydı
Masum olan sevgi hiç yalnız bırakmadı

Her
Yalnızlığında, hicran sağanağında
Sanki yanındaydı, sessizce dinlemek başkaydı

Aklım...
Zafiyet ve taklitten arındıkça
Hal sanki huzur ve sürur saadetinde

Ruhum
Niçin kanatlanmak derdinde
İlim, irfan bekler öğrenmek gayretinde

Her kim
Talip olmayı, araştırmak isterse
Ömür zanla geçirilen hayatın derdinde

Esaret
Gafletin, şartlanmanın sahnesinde
Kim aidiyetine sırt çevirip tuğyan ederse

Gül
Hep sabrı, sükuneti edep bilir halinde
Hesapsız bir hayat yoktur hakikat ilminde

Kimi
Seversen sev, aşk ruhun, halin içindir
Nefsine, zaafına, hazzına kul olan virandır

Can
İçinde kim can taşır, Sünnetullah farkıdır
Asıl sahibe, kudretin banisine uzaklık vefasızlıktır

Yaratana
Hakiyetsiz olan, nefsine adanan nasıl
Ve ne yüzle sevda, aşktan nasiplenmeye adaydır

Mustafa Cilasun