Üşümeh Yar İşidir (azerice)
Yollarımı heçkes görmeden gözlerem men,
Eşitmez sabahlar, tanımaz sesimnen, Çohtan gelip çatır aşina dünen, Çare edip sığınıp, getmez gözümnen... . . . Dara düşüp heyalları bilmir nece ede, Kaş boynuda urğan istemir ki öle, Çekti dertleri demedi niye? Çün çatacak mühleti bilir ki eşgare... İndi sebepkar galsın alem-i insan, Vadesi dolmadan kim gedip dünyadan, "Kun fe yekün" buyurur Yaradan, Yarpağı gurudup salanmazsan zorunan... Gözlemek aşık işidi bilmez aşkı bilmeyen, Yarıda çok olupdu gayıdıp giden, Yay/da behleyip gışta tehliyen, Üşümeh yar işidi bilmez üşümeyen... Aybüke eşgare: ortaya çıkması gayıdıp: geri dönüp yay: yaz tehliyen: yalnız bırakan |