Merhaba meleğim
Şarkıların tonunda gül kokulu hatıranla yazıyorum sana
Biliyorum zorlu bir mücadelenin suratsız kimliğiyle boğuşuyoruz
Hayatın en koyu deminde
Ne kadar çirkinlik varsa süzülen hayatın çemberinden
Bir, bir buluyoruz sanki çok geri kalmışız gibi
Biliyorum en sessiz kaldırımlar bile lambalarını söküyor
Yüreğin gün ışığı karanlığa bürününce
Biliyorum umudun maviliği çekilince
Kalp çorak toprağa dönüyor sessizce
Sen yak ışıkları aydınlansın kalbin tüm sokakları
Kaynasın çorağın tüm kurumuşlukları
Umuda su yürüsün, bitmesin sevdanın ışığı
Sen yaşa ki yıkılsın hayatın karanlık şah damarı
Sen yaşa ki çürüsün yarının güzellikleriyle, dünün soytarılıkları
Yıkılsın acıların maskaralıkları
Sen yaşa ki açsın papatyaların sevda şehri
Güneş gülsün yüzümüze aşkın dilinde
Sen yaşa ki ay küsmesin karanlığın örtüsüne
Sen iste ki yıldızlar duaya koşsun göğün çehresinde
Sen yaşa ki yaşasın sevdanın şehri
Biliyorum ne kadar hayal varsa kurşuna dizildi ti niyetsiz korkularla
Ne kadar gelecek varsa idam edildi meçhul inançsızlıklarla
Biliyorum ne kadar umut varsa müebbet yedi şeytanın isyan vesveseleriyle
Aldırma sen yine de yaşa
Azınlık olduğunu iddia eden kuru kalabalıklara
Aldırma sen yine de yaşa
Korkaklıkları gizlemek adına atılan kahkahaların
Gerçeklik kimlikleriyle ölüm palavraları sıkmalarına
Aldırma sen yine de yaşa
Yaşa ki bitsin tükenmişlikler sıtması
Yaşa ki yenilsin ölümün küstah kavgası
Yaşa ki büyüsün aşkın gerçeği
Yaşa ki umutsuzluklara meşale olsun sevdanın yürekliliği
Yaşa ki görülsün sevda ile yakılan ateşin ölümü bile birliktelikle nasıl yendiği
Yaşa ki inancımızın kudretiyle haykırılsın duaların cümlesi
Sen yaşa ki duamızla kapansın kalbin ölüm kapağı
Sen iste ki yaşamınla yeşersin
Geleceğin biz yarınları
Sen yaşa ki açsın sevda şehrimizin tüm papatyaları
Sen yaşa ki kurulsun sevdamızın şehri
Şimdi söyle meleğim
Var mısın kurmaya şehrimizi