Özgürsün Ruhum
Kaçıp gitsem benliğimden…
Bilmediğim uzaklarda pancar rengi sevdalarda Köklensem nehirler boyu saten gibi aksam gitsem… Ayaklarımın altından apansız kayıp gitse Arzularımın deli kamçısı, başımın belası düşünceler Şu mavi kurdeleli ufuktan ötesine aksa da gelmese… En sevdiğim fularım boynuma dolansa Darası alınmış sarmaşık geceler her yerimi sarsa Ayaklarım yalınayak, çakıl taşları topuklarımı kanatsa Ateşimden çekinse güneş gönlümün yamaçlarında sır kalsa Dalgalı saçlarım denizleri mahcup bıraksa, utandırsa… Sudan çıkmış balık halimle biri de beni fark edip siftah yapsa Çimen rengi gözlerimde yeni umutlar eksem çoluk çocuğa Sobelesem hayatı hiç ummadığı bir anda… Aydınlıklar getirsem beyaza cesareti olmayan kara sevdalara Ömrü pamuk ipliğine sarıp, sonra tel tel adak adasam Geri kalanıyla… Hayattan beklentisini yitirenlere lütuf etsem Onları kelebek kozasından bir bir çıkarsam Önce tırtıl sonra kelebek yapsam… Uçursam… Ve çekse ellerini üzerimden tehditkâr özgürlük Ya da gelse de çekse artık tetiği… Ruhumu sonsuzluğa atsa… Kaçıp gitmesem benliğimden Olmaz mı? Ruhum hep bu sonsuzlukta kalsa?… MERVE GÜREK |
huseyinkurt tarafından 5/15/2008 1:31:32 PM zamanında düzenlenmiştir.