Mümkün Değil
Hülyalı gözlerle bakarak öyle,
İçimi eritip, muma döndürme. Ardından tavırlar takınıp böyle, Umut ışığımı n’olur söndürme. Tebessüm ettikçe, belli belirsiz, Oluşur yanakta gamzelerden iz. Aklımı başımdan alıp da sonra, Demeyesin sakın kimdir bu densiz. Müptela olmuşum güzel yüzüne, İnsaf et düşürme gönlümü hüzne. Zaten kara sevdan del eder beni, İlgisiz kalarak, bir de sen üzme. Hayaller kurmayı gösterip caiz, Her gece düşüme koymuşsun haciz. Tabirini olsun, vuslata yor da, Beni çıkmazlarda bırakma aciz. Dalına konmuşum bülbülüm diye, Şarkılar yazmışım, ah gülüm diye. Mademki çözülsün isteyecektin, Attığın sımsıkı kördüğüm niye? Seni sevmek ise bütün günahım, Razıyım cezama, yoktur eyvahım. Sırılsıklam âşık olmuşum bir kez, Bil ki mümkün değil artık iflahım. |