..........................................................çocukluğum köyümde hala taptaze durur!

bugün şehrin küf kokusundan uzaklaştım
gürültüsünden firar ettim
tebessümü,gülmeyi unutmuş insanlardan
sevgiyi, vicdanı satmışlardan
selamlaşmayı bile menfaate dayamışlardan
komşuluğun ne olduğunu bilmeyenlerden
çekip gittim köyümün bakire kalmış mis kokusuna...


oturdum kahvenin bahçesinde bir masaya
Karabulut’taki çocukluğum
tozlu yollarında çılgınca koşmalarım
erik, zerdali aşırdığım bahçeleri aradım
İlkokulda bir sevdalım vardı, adı Canan’dı
öpmüştüm onu habersiz
saf duygularla gönülden sevişmişti gözlerimiz...


su getirirdik Cemile halamın çeşmesinden
her ay’ın başında tandır yakılırdı
anam, nenem şepit pişirirlerdi kepekli undan
çay başında kille çamaşır yıkarlardı
tokuçlar indikçe esvapların başına ağarırdı
belekte bebe, haşaş çapasına gidilirdi
pancar,ekin tarlasında analardan evlatlar doğardı...


çayıralandaki sulakta atlarımız harmana bilenirdi
köyümüzün camızları, inekleri göl kenarında
koyunları harman alanında otlatılırdı
bir başkaydı o zamanın hayatları
amma velakin yıllar geçmiş olsada hatırlarda
yine o güzellikler, dostluklar
bozguna uğramamış köyümün şerefli yiğitlerinde!


hangi kapıya varsan buyur ederler seni ocaklarına
bir lokma ekmekleri olsa bölüşürler
ne menfaat, ne sahtekarlık var yüreklerinde
tertemiz vicdanlarında köy kokusu
Cuma camisinin muhteşem tarih dokusu
mezarlarımızda yatan atalarımın kutlu emaneti
lekeler sürülmeden ihtişamınla şanlısın benim köyüm!


Zafer Direniş
...

22 Ekim 2017 Pazar 22:00 Karabulut köyü/Akşehir