NeRDeN DüŞTüN Ki
nerden düştün ki yüreğime,
akşam yıldızı gibi, neden cür’et ettin, kaymaya ve neden ben, ey güzel ruhlu, kadın ben kimim ki, beni buluverdin, halbuki ben, korkaklık abidesiyim. tırsak, çekingen ve abdalım. peryasızlığı, yürek yır-tıpta kabul ettim. neden geldin ki, neden ben, oluverdim ki yüreğinde, halbuki çocuklar gibi, sadece pencere kırmaya yarıyorum ah güzel ruhlu kadın, bana kanma, ben göründüğünden fazlasıyım. bazen yalnızlık, bazen hüzün, bazen de, sırtını soğuk duvara yaslamış, ter kokusu üstüne sinmiş, sıradan bir adamım. << PeRYaSıZ >> |
http://www.edebiyatdefteri.com/sayfam/siirlerim/