hüzün cenneti
Bütününden kopmuş yalnız senin adını taşıyan kul bir azizeyim
Benim durmadan eksilen Adını zikrettikçe ufalanan ben Insaf et Doğumların hüznü sardı evreni Tanrı kıskandı herkesin cennetini Ve bir kuşluk vakti, Attı cenneti cehennemin koynuna Ve ölüm dedi ’sensin’ Gözlerimi Gözlerimi gömmeliyim senli bir duâya Ve birşey söyle bana Yağmur dursun sözlerinde Insanlar eskisi gibi değil Her köşe başında ruhunu pazarlıyor birileri Eskisi gibi gözgöze gelmiyorlar diye Bedenleri tutkuyla sarmıyor başka bedenleri Çünkü Sonsuz yokoluş gerdi çarmıha kaderleri 17ekim2016 |