Yaşıyoruz
renk-renk çiçeklerin arasında ayrık otları
görmüyoruz duymuyoruz çığlıkları yürüyoruz çiçek kokuları arasında uzun yollar aşıyoruz flüt çalarken rüzgar geceleri ümitle bir ışık arıyoruz güne varıyoruz karanlıkla savaşıyoruz bir çocuk ağlıyor boş sokakta sessizce iş mendil olmakta gülmek güldürmek hatta sevinç taşıyoruz osöz gecenin güne vardığı an mutlu düşlerin sabahına uyanan varsa bir yüreği yanan ona ulaşıyoruz biz yananlarız yandıkça söndüren kor ateşi gülizara döndüren bütün olumsuzluklara rağmen ümitle yaşıyoruz ziver hacıoğlu |
Umutla yaşamak da bir ümittir; güzeldi, şiirdi ve beğenerek okudum..
Sevgilerimle