AnnemYıl seksen üç Aylardan mayıs Şehir namı değer İstanbul Bir çok duygunun kanat çırptığı Sıradan bir gün Sıradan olmayan acıların Yaşandığı Cerrahpaşa da Anne oluşum Annemi yitirdiğim sırada Bir ölüm Bir doğum Ve karmakarışıktı ruhum Yirmi üç yıl oldu Bir yanım mutlu Hissettiğim Analığımla Ama ya diğer yanım Anasızlığım Yarımlığım Yaşa başa bakmıyor Sana ihtiyacım bitmiyor Bitmiyor Anne Canından can koptuğum Göğsünde uyuduğum Benekli gözlerinde kaybolduğum Neredesin Neredesin Anne Öyle çok özlüyorum ki seni Nefesini hissediyorum bazen Bazen de dudaklarını yüzümde Biliyor musun Konuşuyorum resminle Hani bir elbisen vardı Ne zaman giysen Çapkın bakışları Babamın Afeti devran haline Bu anneler günü onu giyeceğim üzerime Giydiğin yaşlardayım şimdi Kızlarıma sarılacağım Hem sen hem ben yerine Öyle şansız ki torunların Dinleyemediler o güzel sesinden masalları Sarmalanmadı bedenleri İpeksi teninle Off neden Neden hazırladığın çeyizlerim kadar değil di ömrün Nereye baksam senin el emeğin Senin göz nurun Bir sen Bir sen yoksun Biliyor musun hasretim Sen gittiğinden beri Babam hiç bakamıyordu yüzüme Sordum geçenlerde Önce sustu Sonra Tüm cesaretini topladı anladığım Ve dedi ki Çok Çok benziyorsun Annene.. Göbeğimi kestikleri gün canım hiç acımamıştı ve ayıramamışlardı beni senden Anne .Ama senin gittiğin günden beri canım çok yanıyor ve öyle derin bir uçurum ki bu hala düşmekteyim..Düşüyorum Anne.. 08/Mayıs/2006 17-00 -pazartesi |
Göğsünde uyuduğum
Benekli gözlerinde kaybolduğum
Neredesin
Neredesin Anne
Sözün bittiği ve yüreğin konuştuğu yerdeyim Kutluyorum güçlü kalemini yüreğine sağlık