Hasretin yanık kokusukömüre bulaşmış bakışlar düşer kimliğini kaybetmiş şehrin üzerine düşer sarışın takvimlere sancılı bir yüz esmerleşir mavi küre çelme takılmış düşler yüzükoyun parkelerde köşelerde bilyelerin gölgesi uçurtmalar takılır hayallerin ipine ıskalanmış hayatlar yüzüyor gözyaşında karanlık caddelere terk edilmiş çürümeye yüz tutmuş çiçekler karga sekmez köşelerde gecenin isli gözleri acılara yenik iklimler yaz bahçesinde taze bir nanedir anne kokusu hasret sofrada yeşil bir zeytin şefkat ise uzak bir öyküde kalmış yanaktaki silik iz yitik anılar sızı şimdi burnunun direğinde -zihinlere kazılır mı başına darbe yiyen fok bakışı alabildiğine çaresizlik gözbebeklerinde- düşerken sokağa sevgiye aç şiirler genizleri yakar mı anne hasretiyle dağlanan yürekler kayarken bir yıldız gökyüzünden boğulur mu uçsuz bucaksız mavilerde… AA |
tebrikler...
sevgiler...