Ekimin Hüznü ÇöktüYağmurlarla birlikte, hazanı karşıladık Oluk oluk sellere, Ekimin hüznü çöktü Poyraz yüz gösterdikçe, üşümeye başladık Soğuk esen yellere, Ekimin hüznü çöktü Fakir ve fukaranın, yaz ayı hep kârıydı Huzursuzluk ektiği, ocağında darıydı Yakıp kavurdukça kor, yüreğinde harıydı Vurdukça bam tellere, Ekimin hüznü çöktü Hesabı kitabına, uydurmaya çalışan Zor zahmetle geçinip, yaşamaya alışan Eğri büğrü yokuşun, tepesinden yol aşan Doğrulmayan bellere, Ekimin hüznü çöktü Renk renk çiçek açarken, şairlerin bağında Duyguları donlaştı, yüreklerin dağında Sevda şiirleriyle, kavrulurken yağında Kalem tutan ellere, Ekimin hüznü çöktü Gurbetciler dönerken, gözlerinde yaş ile Özlem ağır bastıkça, yine başladı çile Kasvet çöktükçe içe, haykırır oldu dile Hasretle yad ellere, Ekimin hüznü çöktü Nesrin Önem 10 10 2017 Tekirdağ |