Temmuz Ortalarıydı
Temmuz ortalarıydı
yanmış yıkılmış şehirlerin tam da kıyısında dağ yürekli çocuklar oyun oynuyordu... bilmezdi hiç bir çocuk adam öldürmeyi iyi becerirdi şaklabanlıklar yapıp insanlar kendini güldürmeyi... temmuz ortalarıydı taşın üstünde taş kalmamış yenilip yutulacak şeyler sadece yetimlik ve öksüzlük onlarda boğazdan geçmiyor bir türlü... bombaların ne dini ne imanı vardı hey yaşanılası dünya mazlumlara yüreğin niye bu kadar dardı... temmuz ortalarıydı bombalar ıslık çalarak geliyordu Beyrut sokaklarına Ramallaha Gazze’ye Bağdat’a çocukların çaldığı ıslığa benzemiyordu... ölüm kol geziyordu yıkılmış şehirlerin izbe sokaklarında nerede bir çocuk görse inceden inceye süzüyor sonrada bir göz açıp kapama anı kadar zamanda hem anasını hem de babasını üzüyordu... ülkeler baştanbaşa ağıt ey coğrafya sen kadersin sen bizimsin ey Orta Doğu senin de yüzün gülsün silkin kalk da başında ki zilleti dağıt... AHMET ZEYTİNCİ |
KUTLARIM...
................................... Saygı ve Selamlar..