üstüme çekerken sevdayı...bir vedanın kollarına sarılırken gözyaşları hiç eskimeyen hüzzam bir şarkı mırıldanır yalnızlık kaldırırken örtüsünü anılarım ne yana dönsem sana çarpıyorum düşüyorum ayak izlerine uzanırken gölgeler ceplerime sıkıştırılmış bir kaç gün avuçlarıma sığdırdığım hayat kaç doğum sancısına eşlik edeceksin güneşin gecelere bağlanan dileklerde uzanıp biraz sen sürüyorum yastığıma gözlerine saklanıp karanlığın içinde soyarken özlemleri oysa ne çok yarım kalmışlık vardı boşluğa iliklerken yüzünü ve tıkanıp kalıyorum artık nefesim vururken an’ları... gecelerime gelme diyemem ki üstüme çekerken sevdayı... eylül/2017 |
üstüme çekerken sevdayı...
yüreğinize sağlık...