Kırık Bir Hüzündür ŞiirTüm sokaklarından koştum hasretin Künyesiz, üryan Dili lal kentlerde, mülteci bir yalnızlıktır çektiğim Bir yangın ülkesinde sürgün Sokaklar çıkmaz Meydanlar suskun Sınırlarca kan tutar ömrüm Acıya çoğalır yüzüm An-sızın esmer Göçebe umutlar yorgunu Azalır kuşları gökyüzünün Yoksul bulutlar doğurur sabah ezanı Yağmur, soluğunu yitirir geceden Ben, tüm sabahlarından içerim dünyanın Ellerim, çığlık içinde Ve şimdi kırık bir hüzündür şiir Hangi dizeye tutunsam Mevsimsiz... #avaşîn |