Kendime...Ey gönül, dök içinden düne dair ne varsa Özü doğru olanın heybesinde taş olmaz Sükût et, dost dediğin gülle kalbini yarsa Ayağa düşen kelâm gün gelip de baş olmaz Yerli yerince olsun hüznün de sevincin de Zarar vermesin ele öfken de övüncün de Yaşananı silmeye yetmez senin gücün de Her şey aynına râmdır göz altında kaş olmaz Yem olur güzellikler bazen bir anlık hırsa Kırk yamayı aratır kazandığımız parsa Tutup da dallarından uyarsak sarsa sarsa Umut bâkidir ama kuru ağaç yaş olmaz .... |