Bırakın hazan seslensin eylül’ün son gecesine
Irmaklar bir bir boşalsın denizin buzlu mavisine
Yüksek tepeler hayat versin güzelim yaylalarına
Gün aymadan gökyüzü ışık olsun karanlıklarına
.
Güneş ışıldayan aydınlıklara seni sana anlatsın
Var gücüyle yürek dilinin altın sihirinden tutsun
Gizlenen tüm güzelliklere bulutlar gölge olsun
Aşk şerbeti eylül’ün son gecesinde dem tutsun
.
Sabrın anahtarı deva olsun kin kusan insanlara
Hayat çizilen huzuru bağışlasın tüm asil ruhlara
Sevginin kutsal avuçları umut olsun yarınlara
Bir annenin nasırlı elleri kabuk tutsun yaralara
.
Bu eylül’ün son gecesinde yıkılmasın bedenler
Tertemiz nefesler solusun hayata can katanlar
Hiç sönmesin gönül yuvasının ateşinden anılar
Ah şu güzelim hayata mutluluk estirsin dağlar
.
Mehmet Öksüz / Eflatuni Mısralar