Sözün Özü-8
BAKIŞ AÇISI
Aynı pencereden bakan, hep aynı şeyleri görür Millet dağları aşarken, o olduğu yerde yürür DÜŞLER BİTİNCE... Sanma ki kişioğlu işler bitince ölür Hakikatte her insan düşler bitince ölüm SEFERÎ Ölünce uyanırız, yaşıyoruz rüyada Sonsuzluk yolcusuyuz, seferiyiz dünyada YARIM ASIR Ömür kemale erdi; yaş yarım asır, elli Teselliler garipten ummaktadır teselli KÖRDÜĞÜM Kördüğüm olmuş hayat, kim çözer bu düğümü? Sorun bakın aynalar görmüş mü güldüğümü? (N)AKIŞ Alnımdaki çizgiler, hepsi ilâhî nakış Zaman yekpare zaman; sonsuza sırlı akış TESKİN Zaman bir Zülfikâr’dır, iki tarafı keskin... Teselliler beyhûde, eylemez beni teskin ÖMRÜN SEFASI Yokuşlara tırmandık, ömrün sefası bitti Kimi kaldı geride, kimisi önden gitti M. NİHAT MALKOÇ |