ŞAFÎ VE KÂFİ

Mülkün sahibi sensin, kuluna kâfisin sen
Hastaları koruyup gözeten Şafî’sin sen

DUYGUDAŞLIK

Duygudaşlık kalmamış, sağırlaşmış vicdanlar
Bereketten uzaktır ağırlaşmış cüzdanlar

KARDEŞ OLUN

Gülümseyin göklere, dağlarla kardeş olun
Dost bilin canlıları; yârân olun, eş olun

MENZİLİNDEN HABERSİZ...

Bir günde bin günaha bulanan kullarız biz
Menzilinden habersiz dolanan kullarız biz

MARİFET

İnsanlar dese bana; ’Olgunluğu tarif et’:
’Boş konuşmak kolay iş, susmak asıl marifet’

ÖLÜLERLE YAŞAMAK

Bir zamanlar bu millet ölülerle yaşardı
Hakikat gemisiyle okyanuslar aşardı

ANNELER VE ÇOCUKLAR

Çocuğu ölen anne, dindiremez yaşını
İpek saçın yerine, okşar mezar taşını

ARAF’TA...

Kapılar duvar oldu, bin kapı çaldık gülüm!...
Gecenin tenhasında arafta kaldık gülüm!...

M. NİHAT MALKOÇ