ŞİİR DE KANAR HEM DE NASIL...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Günler süzülürken nazlıca.
Gülüşler saklarken iç cebimizde. Sevdikçe sevdiğimize bin pişman. Sustukça tökezlediğimizin bilincinde. Ve haykırdıkça tövbe edeceğimizin bilincinde bile değilken henüz.
Dalga boyu adamların sakındığı;
Adam boyu dev dalgaların da Sarıp sarmaladığı… Yakındıkça dünden, öteler zaman; Kanadıkça yürekten İblis şerh düşer ölüme Sonra da geçit vermez sancılar, Anadan üryan kepazeliğin gölgesindeEHücum eder kara gövdene, sen yalan. Kibirler sömürdükçe gerçeği Hâsıl olan kaygılar dumura uğrar gece vakti; Örselenen çocukluğun ve gençliğindir; Boykot eder kara treni Ve okkalı gülüşlerinde şehrin Kadınlar peyda olur köşe başı. Yanık türküleri de vardır şehrin Ve şehit düşen sokakların kayıp tanrısı Sonra da izafi melekler dolar kalbine şehrin; Şirretin ve şerrin lanetinden sana sığınır halk Yine yüksek ökçeli tebaanın Dokunaklı şarkılarında Birikir hüzün aryaları; Defolu şiirlerinde ölü şairin Nüktedan bir seyir izlenir imge imge. Dolar ve boşalır yürek Bazense sadece dolar Ve infilak eder şehrin göbeğinde Adına şiir denen tebessümü çalar sonra da Şehir sakinleri Ve usulca gömerler şehrin surların dibine: Kanaviçe şarkılar söylenir sessizce Ayaklarına kapanır şehrin onca şiir; Şiirler kümelenir deryaların gizeminde; Gizemin de minvalinde demir alır şair Ölümüne kovalar şiirleri onca Şehir sevdasına yenik düşen… Şiirden çalıntı bir dize sese gelir; Aslında dize gelir şehrin sihri Sonra da koyu bir tabaka hâsıl olur şiirin göbeğinde: Doğmak üzeredir şiir Şehre atıfta bulunan gölgeleri buyur eder Her bir dizenin dibine; Göbek bağını keser kesmez ölür şair Ve sahiplenir şiir Derken anadan üryan çocuklar kaçışır Gecenin ölü vaktine kan doğrayan Gölgeleri yok etmek adına. Masumiyet seslenir uzaklardan; Uzaklar kanar sakilce Aslında şiir de kanar hem de nasıl: İçin için kanar Sonra o bile kanar ölü şairin yalancı kalemine: Şiir de ölür şehrin birinde, Şehir şakır bu sefer; Seslerin uğultusunda uyanır Tanrı Günahları sıralanan her şiiri kutsar bazı bazı Hele ki pelesenk olmuş acıyı boca ederken İnsafa gelir binlerce şiir Kardıkça imgeleri Şair uyanır günün birinde, Demenin bedelini öder de öder Ve özler sahibini her şiir. Her şehir doyar da doyar yalnızlığa; Yalın ayak ve gösterişsizdir aslında tüm olup biten: Ne şairdir ne de şehirdir üstüne alınan: Altı üstü ölümü bekleyen hecelerdir Aşkı kekeleyen Sonra da susar kalem gecenin kör vakti… Asla var olmamış bir şehirde Ve gazeller duyulur istiflendikçe duygular; Ağıtlar yakılır biteviye; Ant içmekse aşka Hepten yoksundur âlem; Yoktur tadı artık sevdaların, Sevdalanan âşıkların gizemini buyur eden Hangi şiirse susar Girmeden aklına aşkın Çeker gider bir bir heceler Bin bir dilde resmedilse de Kopmuştur bir kez kıyamet; Ne de olsa şiirdir şehrin alâmetifarikası. |
Beğendim…
............................................ Saygı ve Selamlar