IŞIKLARI SÖNDÜRÜN*
Işıkları söndürün
Örtün beni üşüyorum. Gözlerim yaşlı İnanın hiç yutkunamıyorum. Sevgi uzakken Acı içinde kıvranıyorum. Sararmış hayatın içinde Hiç gülemiyorum... Kanatları kırık serçenin uçurumundayım. Buz tutan yangının Derin ölü çöllerindeyim. Vuslat tepesinin Hasret kokan diyarındayım. Yıkık dökük bedenlerin Ruhsuz bağ evindeyim... Kim bilir Hayatın ağır yükünü kimler siler? Yoksulluğun ağır yarasını Kaç sevgi sarar? Şu arsız zamanın kahrını Hangi gece yazar? Kim bilir yalnızlık denizinde Kaç gemi batar? Mehmet Öksüz |