GÜN AKŞAMA DOĞRU
Gün akşama döndü sarardı güneş
Nerdeyse zirvede battı batacak! Geç kalma umudum haydi durma koş O meçhul terazi seni tartacak.! Sonsuzluk kervanı beklemez seni Elbet vardır onun da bekleyeni Son nefes delince güçsüz sineni Kimbilir şu ceset nerde yatacak? Hayallerim bile meçhule itti Ufukda aniden silindi gitti Son ümit idi bak o da bitti Sorsan kim alıp kim kaça satacak?. Son durak da artık değildir ırak Ruhumda açıldı kocaman çatlak Boğmaya başladı birden sarsarak Eyvah! şimdi beni, beni yutacak. Düştüm bir boşluğa sonu görünmez Geçmeden benlikden nedir bilinmez Kılavuz olmadan yolu bulunmaz Bilmem ki elimden kim, kim tutacak? nuri baş |