Gri renkli sessizlik
Bir kaç adım ötedeydi hayallerim ile sevgili
Biri hayatımın anlamı diğeri hayatımın ta kendisi... Sonra bembeyaz bulutlara sardık ardı arkası kesilmeyen kanamasız sancıları Mutluluğun o hiç olmayan resmini çizmeye çalışırken acemi aşıkların heyecanında sağırdık gerçeklere Kaybettiğinde anladık acının ve sessizliğin renginin koyu gri olduğunu... gecenin en kalabalık yalnızlığındayım, üzerimde kanat çırpan bir hayal dünyası Birkaç parça rüzgâr kırıntıların yamalı cebimde ve duvarlar, sancılar, kırmızı köşeli yalnızlıklar birkaç çocuk yanım sancılanıyor, ebegümeci tadına saklıyorum seni… Bir hayal dünyası kurguladığım Rengi koyu gri Birkaç kahve ısmarlıyorum dili –ecek ile biten olumlu bütün cümlelere… Sonra, zaman kahkaha atıyor, son sigarasını içerken şiirin son cümleleri Fokurdayan bir iz, geçmişime çizik atıyor. Bir daha batıyorsun geceme, gecem(i) biraz daha sana bürüyor(um)… Ve ile başlayan Ve ile devam eden Ve hiçbir bağlacın bile birleştiremediği bir son… Düşünsene hiçbir dilde yan yana gelemiyoruz seninle Ve düşünsene bu saatten sonra bize düşse düşse düş düşer… Hadi herkes düşüne, herkes kendi rüzgârında kanatlandırsın uçurtmalarını ve herkes kendi gök kuşağında sevsin seveceği bütün renkleri… Ve varsa şayet, herkes kendi solunda atsın adımlarını… |
Canı gönülden kutlarım bu güzel yürek sesinizi şair. Selamlar,Sevgiler olsun şiir yüreğinize...