bir kentin istasyonları gibi
sana uzanan duygular
varmaya mı niyetli
dönmeye mi
rayların
öyle iki kıyısındalar

sana uzanan duygular
çetrefilli bir dağ
ardını göstermeyen
ağırlığını bildirmeyen

dünyanın bütün istasyonları ve bütün dağları kardeştir
yaz buraya
büyük de olsa küçük de
içlerinde aynı dna gizli
ta adem evvelinden beri

bir de türküleri vardır kentlerin
zemheri ayazında üşüyen yüreklerin yaktığı
yarim diyorsam
ikiliğimi yaktığımdandır
kazı gönlünün en soluna
dünyanın bütün türküleri derttaştır

aynı yılları farklı yollardan yürüdük
yaş dediğin
rakamsal bir ibret sadece
zaman aynı işlemiyor
yüzünde
yüzünü örten saç tellerinde

bir kentin girişleri gibi sana dair duygular
süslü bir hoşgeldin yazısı
altında ingilizcesi sıralı
sözde bir heykelimsi sonrasında
başka bir yerden alınmış
eğreti kılınmış
vay gönlüm vay
dışım içime uymamış

bir de kuşları vardır kentlerin
mevsiminde gelen
mevsiminde giden
sonbahar gelmeden
ruhuna kış işlemeden
her mevsimi ilkbahar tut
her mevsimi
ilk bahar tut


Nigar Baran