Kaykılan Zamana İnat...
hecelerini çok görme bana
kulak ver kelimelerimin feryatlarına susuz kalmış olsa da umutlar ne fayda bugünler de geçecek elbet dünler gibi yalanların kucağında, sebebsiz yaşam olur mu hiç kaykılan zamana inat bak tütmüyor artık bacalar acep kimde kabahat sessizliğe tutulan ömre var mı ki bir fırsat yat kalk yat kalk daha neden ibaret şu hayat, ben ben ile gitmişim mekanım bilenmez bir diyar sanıyor musun bulurlar beni sensizliğime sıkılan kurşunlar neden adres sorsunlar soracakları da yok gibi yar işte böyle geçip gider nice onca yıllar, arkama baktığımda görürüm koskoca bir boşluk fark etmiyor ha bir varlık ha bir yokluk hesaba katsam da neylesin nefes neylesin soluk bazen soğuk soğuk bazen ise boğuk boğuk... (Berlin,30.08.2017) Talat Özgen |