BU GÜNLERE YASAKLIYIM NEREDE KALDI DÜNLERİMİZ
Yaşama ümidi kalmadı canımın
Kader mi desem bilmiyorum Sensiz kalmak varmış yazımda Şarkılar sustu,şiirler sardı içimi Yalnızlığıma inat Damlalar vuruyor yüzüme Öyle tükeniş ki bu Güç kalmadı yüreğimde Geceyi gündüze çevirmeye Hiç koşmadım yokluğunda maviliklere O gözlere o bakışlara hasretim şimdi Sakladım senden kalan anılarını Bir teselli veren onlar bana Nerede kaldı dünlerimiz Düşürdük umutları avuçlarımızdan? Yasaklıyım şimdi Beni sarhos eden cemaline Hüzünlere mi sevdalıyım Yoksa hüzünler mi bana? Seni tanıdım tanıyalı Kendime özlem boncukları biriktirdim Senli anıları dizdim Başımıza neler gelecek daha Neleri sığdıracağız şu kısacık hayata... Bir anda olacak her şey... Mutluluğu bir yana, Başa gelince cefası çekilecek Şu yüreğime attığın acı var ya Tarifini bile yapamıyorum Sevgiyi sımsıkı sarıldığım Yalnızlığının himayesinde arıyorum Kalbimi yalnızlığa hazırlıyor Ama,bir türlü yapamıyorum Hayatın akıp gittiğini farketse Yıkılacak bedenim.. Yaşamaya başlamak için Özleminin bitmesini bekliyor. Ne yaşayacaksa yaşaşın Yeter ki hayatının anlamı o olsun... 🐋🐋🐋🐋 |