Kadehim YOKLUĞUNUN ŞEREFİNE kalkmasın
Bitmesin istiyorum içimdeki ateşin
Allahım,bu nasıl bir gece
Sigaramdan yokluğuna bir nefes çekmek
Dumanından halkalar yapmak varmıydı
Titriyor bedenim üşüyormuyum ne
Yokluğuna alışmaya çalışırken
Yine kanlı gözlerim uykuya kaldı…
Günden güne bitiyor içimdeki sevdan
Sabah kalktığımda ruhen çökmüştüm,
Gerisini ne sen sor ne de ben anlayatım…
Sen yanımdayken
Masmavi değil miydi gökyüzü
Üsküdar da martılar yokluğuna ağlıyor şimdi
Şimdilerde sıkıştırdım gözyaşlarımı
Farklı bir dokunuş
Ağızdan çıkan bir söz yeterdi zamanı durdurmaya…..
Hep sustum aşktan konuşulduğunda,kimseyi sevemedim…
Varlığında sevmek,yokluğunda seni düşlemek….
Düştüm yüreğinin gurbetine
Özlemek gülüşünü
Ve yokluğun hiç de adil değil…
Kokunu hissedebilmek için
Düştüm elele gezdiğimiz yerlere
Bir adım ileri gitmek istesem olmuyor
Ayaklarım titriyor
Yokluğuna rağmen seviyorum seni
Kaç mevsim değişti yüreğimde
Yokluğunun tezatını çözemedim…
Öyle an geliyor ki seni yasamak istemiyorum!
Bir sen yarattım ki içimde
Yaşanıldığı an yitirir anlamını…
Her ayrılığın sonunda
Kan kırmızı dökülür satırlarım
Okuduğunda anımsadığında için için ağlarsın
Sana haykırışlarım sessiz çığlıklarım
Her gece uyanışlarım sanadır
İçimden gelen ağlamalar
Gözümden dökülen yaşlar
Hıçkırıklarım sanadır
Ne işe yarar ki bundan sonra sen yanımda olmuşsun
Artık senin yokluğunu,özlemini
Kırgınlığımı,umutsuzluğunu sevmeye başladım
Yıkılmışlığıma ağlayan sevdanı sevmeye başladım
 Beni unutan, yüreğini sevmeye başladım
Hangi bedende dolaşıyor ellerin
Hangi tende üşüyorsun
Hangi bakışlara kitlendi gözlerin
Arayıp sorsan ne işe yarar ki..?
Parçaladığın sevgimi toparlayabilecekmisin
O güç kaldı mı ki yüreğinde
Biliyor musun gözlerim anılara daldı
Ve ellerim
Yokluğunun şerefine kadeh kaldırdı
Şerefine küçüğüm,şerefine
Y.szgn