DEĞİŞECEKSİN ÇOCUĞUM
Nedense insanlar
Küçükken büyük konuşurlar Bir zamanlar ben de öyleydim Bir ceviz kütüğüne çakılmış Sarsılmaz bir çiviyim ben derdim Değişeceksin çocuğum Bak unutma bunu değişeceksin Çünkü değişmezsen yenileceksin Kendi benliğinin dağlarına Veya hiç ummadığın başkalarına Ömrün olursa göreceksin… Mağlup olacaksın diyorum yani Ya da ham yapılacaksın Tıpkı zamanın bir çiviyi küflere sarıp Pırasalı bir bazlama gibi yemesi Veya yağan yağmurun, dört mevsimin Bir kütüğü çürütüp bitirmesi misali Bir de o büyüklüğü pabuç Kelimeleri bir avuç dilleriyle Ona buna nizamat verenler Bekle bir gün hâlleriyle Ne çamlar devirecekler Kimileri Süt dökemez hâle geldikleri için Uslu durduklarını Kimileri Ağızları bağlandığı için Sustuklarını itiraf edecekler Gün gelecek gurbetlere yelken açacak Hayatının en uzağında yaşayanlar bile Yavaş yavaş sana doğru yaklaşacak Her şey tersine dönecek anlayacağın Boyun posun, saçın başın, arkadaşların Dahası fikirlerin değişecek yavrum Bazen geçmişe bakacak yüzün kızaracak Hatta yıldızım barışmaz dediğin bir rum Belki de en samimi kapı komşun olacak Hâsılı O değişmem diyenlerin Bazısı aynaya bakacak Kendisinin tilkiye benzediğini görüp Birdenbire şaşıracak Bazısı da utanacak Kişiliğini değiştiren koca günahlarını Bir tövbenin Gücü tarifsiz sularıyla yıkayacak... Mesut ÖZÜNLÜ |
Kalemin susmasın
_______________________________Selamlar