MEFLUÇ COĞRAFYA
Uyuyorlar uyuyorlar
Her daim baka baka Tembel tembel Gözleri açık uyuyorlar Hem uyuyor Hem uyutuyorlar Bölmeyi ve bölünmeyi Varlığının sebebi sayan iktidarlar Şeyhler, hoca efendiler, gavslar(!) Ruhunu ve aklını satmış Süklüm püklüm krallar Önce erkekleri Uyuyan erkekler de Allah’ın uyanık kıldığı Kadınları uyutuyorlar Sonra birdenbire Ortalık karışıyor Toz duman oluyor Kıyamet kopuyor İnsanlık bombalanıyor Herkes birbirine bakıyor Ebabil gelecek diyorlar Mehdi gelecek(!) Onları bekliyorlar Hep bekliyorlar Uzun uzun bol laf var İş yok zaman çok Aylak adamlar Bir selam veriyorsun Vealeykümselam Verahmetullahi Veberakatüh diyorlar Ruhunu ve aklını Aymazlar güruhuna Teslim etmiş bir coğrafyada Gafletin, tembellik ve istismarın Tesellisi veya sigortası olmuş Mehdiler ve ebabiller(!) Bekleyenler daha çok bekler Bitmez zulüm bu topraklarda Bitmez acılar Ölümler, musibetler Daha çok ağlar anneler Daha çok ölür bebekler Geride sağlar Kırık dökük, kötürüm, Mahvolmuş yuvalar Analar babalar Gençler yaşlılar Hüzünle büyüyen dağlar Ağlar da ağlar Bitmez zavallı çocukların Körpe yanaklarından Tuzlu tuzlu öpen gözyaşları Hâsılı peygamberlerle Masum Mehmetçiğin Ahıyla mefluç coğrafyada Analar acılara hamiledir Topraklar da Hüzne, öfkeye ve hınca Akıl, birlik ve üretim Başta olmayınca Mesut ÖZÜNLÜ * Bu şiir 2023 yılı Ekim ayının ortalarında İsrail bombardımanlarıyla yerle bir edilen Gazze’deki masumların, çoluk çocuk genç yaşlı demeden katledilen insanların çektiği acılara ithafen kaleme alınmıştır. |