O ÇOCUĞUN BAKIŞLARI
O akşam yıldızlar doğmuştu
Umut tüllenen gözlerime yine Ne güzeldi yaşamak ailemle Nazenin bir fide gibi körpece Annem babam benimleyken El ele, diz dize, gönül gönüle Şenlik balonları uçuşuyor gibiydi Evimizin dört bir köşesinde Işıl ışılken her şey ve her yer Gülücük kaynıyordu gözlerim Büyük büyük, kubbe kubbe Sonra birden tepetaklak oldu Kent, cadde, sokak, köy, dağ, tepe Yıkıldı, kırıldı, yarıldı, dağıldı… Hallaç pamuğu misali birdenbire Her taraf yerle bir ve harabe Bizi şöyle dört başı mamur Bir insan gibi sapasağlam bir eve Bir türlü sığdıramadın be! Vallahi çok kahpeymişsin hayat Kusura bakma ama çok kahpe… Mesut ÖZÜNLÜ * Bu şiir, 6 Şubat Depremi sonrası, enkaz altından çıkarılan bir yaş civarındaki bir erkek çocuğun bakışlarından etkilenerek kaleme alınmıştır. |
Emeğine yüreğine sağlık
_________________________________Selamlar