Beklemek benim güzel abim
Insanın içini acıtan tek şey beklemek
Hele birde gelmeyecekse beklenen
Hiç sevmeyecek
Hatta hiç sevmemişse birde ..
Ne şiirler yazarsın artık
Ne de sobanın üstüne bir demlik çay koyarsın
Hatta konuşmaktan bile vazgeçer susarsın
Susarsın ya benim güzel abim
yüreğinin çığlıklarını susturamazsın
Susturamazsın içinin dinmek bilmez yalnızlığını
Bir de içinin o hiç bitmeyen sağanaklarını

Giden gelmedi hiç
Boşa bekledik
Boşa sevdik
Boşa yandık benim güzel abim
Boşa yandık ..

Aşk acısı mı derler ?
Gönül sancısı mı ?
Yoksa yalnızlık sanrısı mı ?

Ben yar’sızlık derim güzel abim
Yar’sızlık der susarım
Bir de iki şiir arasına bir ömür yalnızlık sığdırırım

Aşktan da sevdadan da nasibimizi aldık
Çayımız soğudu
Gidense hiçbir zaman gelmedi benim güzel abim
Gidenler hiç geri gelmedi