Tanrının düşlere borcu var dilba
Tanrının bizden çaldığı şiirlere borcu var ..
Kelimelerim kanıyor şimdi
Hiçbir harf betimlememe yetmiyor cümleleri
Ruhum sökülüyor
Kayıyor evren ayaklarımın altından
Can çekişiyor dilim dudaklarının arasında
Ve tanrının o müthiş acımasız sesi kulaklarım da
 
Vakit yok artık
Ertelenmiyor göçler
Uçuyor ruhum bir kuş edasıyla
Ve bir uğultu yukarıda
Adımı söylüyor dilba
Çağırıyor bulutlar arasına


Duymuyor musun

 
Ellerin düşmüş omuzlarımdan
Saçların ihanet sarısı
Ve artık hiç bir şarkı da duyamayacagim adını ...

Görmüyor musun

Kanatları kırık bir kuş cesediyle havalanıyor bedenim
Ve avuçlarımda bir tutam toprak
Iliklerime kadar kanıyorum
Parçalanıyor dudaklarım ..

Ihanetleri gördüm
Haykırışları duydum
Sesim kısıldı
Sesine ulaşamadım


Sefil bir düştü
Yemin ettim artık öpmeyecegim omuzlarını
Ve dokunmayacak parmaklarım yüzüne


Tanrı kutsasın şimdi bu aşkı
Ve
Yüreğin huzur dolsun artık
Ben
Öldüm
Dilba.

Dilba
Bilmiyor musun ?