Gece karanlık yürüyorum
Ardımda bıraktım suskun maziyi
Uğradım mahallene
Sokağına çıktı yolum,aradım seni
Fakat
Yıkılmış bir aşkın kırıntılarını gördüm
Adım adım meçhule çıkıyor yolum
İçim sızladı,ıslandı iki gözüm
Olmuyor
Son kez diyorum ama
Yinede yazıyorum sana
Susmak için yazıyorum
Gecenin üryan karanlığında
Yüreğimin kalan yanımdan bahsediyorum…
Ağır hasarlı ve yaralı
Yok olan sensin
Ben bin defa öldüm

Korkmuyorum artık
Acı mı karanlıklara bıraktım
Çoraklaşmış kelimelerimden…
Arındım
Kirli bir peçete gibi buruşturduğun
Sevdama ağıtlar yakan çocuk yüreğimden
Diri diri mezara koyduğun bedeninden arındım

Hayatta durabilecek güç var artık
Sensizlikle nasıl savaşılır,öğrendim
Engeller nasıl aşılır öğrendim
Göğsümde taşıdığım en değerli yerimi
Vermiştim sana
Bilmedin değerini
Ayağı topal bir aşk bıraktın bana
Beni geceye mahkum eden yüreğini
Ararken kör karanlıkta
Elma dedim, ölüm çıktı karşıma…
Y.szgn